Bir sabah telefonunuz çalar, Hakan Bey sizi yakından takip ediyor ve takdir ediyorum. Paylaşımlarınızı büyük bir ilgi ile okuyor ve ne hayatlar var diyerek üzülüyorum..
Birgün başıma böylesi sıkıntı ve sorunlarla karşılaşacağımı hiç düşünmeden hayatımıza devam ediyorduk,
Ta ki eşimi işten çıkartılan aya kadar.
Beş altı ay anca dayanabildik. Sabah kalktığımızda elimizdeki birikimlerin tükendiğini anladığımızda her şey çok farklı oldu.
Emin olun ailece o kadar zor günlerden geçiyoruz ki anlatamam. Kış ayı geldi üç çocuğuma mont alamadım elimizdeki erzaklarda bitti bitiyor. Eşim daha yeni bir iş buldu bir ay daha eve para girişi olmayacak size utanarak yazıyor ve sizden isteğim çocuklarıma mont ve en az bir ay yetecek kadar erzak desteği..
Demem o ki insanlar zor durumda kaldığı günlerde sığınacak bir liman ya da derdini anlatacak bir yakın dost, arkadaş ya da bir yakını olsun istiyor. Nerdeyse ise dokuz yılımıza yaklaştığımız veren el ile alan eli buluşturuyoruz. Sosyal sorumluluk projemize olan ilgi ve alaka benim vicdanımda Eyüp Sultanlı komşularımızın da nazarında hak ettiği değeri bulmasıdır.
Ben bu sosyal sorumluluk projemize başlarken bu kadar ses getireceğini tahmin etmemiş idim.
Beni bu güzelliklere imza atmama vesile olan hem veren hem de alan ele bir gönül borcum var.
Bir hayalim var diyerek çıktığımız bu yolda yürürken yarınlara umutla bakıyor ve güzelliklerin siz kıymetli Eyüpsultanlı komşularımız ile birlikte kavuşacağımızı umut ediyorum.
El ele gönül gönüle EyüpSultan.
